Komencigho «

Plej ofte EK montras, ke ago komencighas. Ghi montras la plej unuan momenton de la ago, ofte kun nuanco de subiteco au neatenditeco:

• labori → eklabori = komenci labori

• kuri → ekkuri = komenci kuri

• sidi → eksidi = komenci sidi

• dormi → ekdormi = komenci dormi, (en)dormighi

• pluvi → ekpluvi = komenci pluvi

• bruli → ekbruli = komenci bruli (→ ekbruligi = igi ekbruli)

• floro → flori → ekflori = komenci flori (pri ekfloro vidu “Strechitaj formoj”)

• de → ekde = komence de

La vorto ekde povas iafoje esti utila anstatau de rilate al pasiva participo, au anstatau de rilate al verbo. En ekde la prefikso EK escepte aperas antau neaga vorto.

Ankau la sufikso IGH povas en iuj okazoj montri komencon de ago: sidighi, estighi k.s. EK montras pli subitan, pli rapidan komencon ol IGH.

Subiteco «

Iafoje EK montras subitan agon, kiu dauras nur momenteton. Tiam temas ne nur pri la komenco, sed pri la tuta ago:

• fulmi → ekfulmi = momente kaj subite fulmi

• brili → ekbrili = subite kaj momente jheti brilon

• bati → ekbati = fari unu subitan baton

• ridi → ekridi = subite ridi (dum momento)

• rigardo → ekrigardo = rapida subita rigardo

Ordinara radiko «

EK estas ofte uzata kiel ekkria vorteto, au kiel ordinara radiko:

• ek! = komencu (tuj)!, ni (tuj) komencu!, k.s.

• Ek al li! = Venu! Ni kaptu lin!, k.s.

• eki = komencighi

• ekigi = komenci