31.7.2. Devi

Devi montras agon au staton, kiu estas (pli-malpli) neevitebla por la subjekto, chu pro eksteraj cirkonstancoj, chu pro volo de alia persono, chu pro malpermeso, chu pro io alia. Nur la kunteksto povas montri la precizan signifon.

Tio, kio estas neevitebla por la subjekto, estas montrata de I-verbo. Devi kaj la I-verbo havas chiam la saman subjekton:

• Vi estas tiel bela, tiel bona kaj tiel honesta, ke mi devas fari al vi donacon.FE.15

• Tiu chi malfelicha infano devis du fojojn en chiu tago iri cherpi akvon en tre malproksima loko.FE.13

• Homo, kiun oni devas jughi, estas jughoto.FE.22

• La tranchilo estis tiel malakra, ke mi ne povis tranchi per ghi la viandon kaj mi devis uzi mian poshan tranchilon.FE.34

• La shipanoj devas obei la shipestron.FE.37

• Shi ne estas tia, kia devas esti reghino.FA1.174

• Prezentu al vi kiel tiuj arboj devis brili en la suna lumo!FA2.89 = ... kiel tiuj arboj certe brilis ...

Devi kun AS-finajho iafoje similas al OS-formo:

• Venis al mi ia dezirego vidi vin ankorau unu fojon antau via morto, char morti iam vi ja devas.FA2.136 = ... char sendube vi iam ja mortos.

• Li devas jam baldau veni, sinjoro.BV.77 = Sendube li jam baldau venos, sinjoro.

Devi kun IS-finajho povas iafoje montri, ke io estis intencata au antauvidata. Tiam devis egalas pli-malpli al estis ... onta au estis ... ota:

• Sur la korto [...] staris nefermita cherko [...], char en tiu antautagmezo devis okazi la enterigo.FA3.17 ≈ ... estis okazonta la enterigo.

• Granda koncerto devis esti donata.FA3.50 ≈ ... estis donota.

Iafoje la I-verbo estas subkomprenata:

• Mi pagis, al kiu oni devis.M.6 = ... al kiu oni devis pagi.

• Kiu devas, tiu povas.PE.213 Mankas tio, kion oni devas fari, char temas pri devo rilate al chia ajn ago.

Se oni bezonas montri klare, ke temas pri devo pro ies volo, oni uzu esprimojn kun oni volas ke ..., esti devigita k.t.p.