Kia ridig’, Dam’ kaj Jhoker’
Mi fine staras sur grund’,
Vi en aer’
Venu klaunar’

Chu grandkontent’?
Chu koropov’?
Mi chiam vagis kaj vi restis
sen mov’
Kie klaunar’?
Venu klaunar’!

Sen la signif’, sen la valor’
Serchis mi tiom da jaroj,
kaj jen via kor’
Do mi eniras denove kun sama mien’
Tutcerta mi...
Al vaka malplen’

Jen la donac’, jen ironi’.
Kontrau deziroj de mi
Jen tiuj de vi
Sed kie klaunar’?
Jam estu klaunar’.
Ne gravas, jen ni.

Kia ridig’, kia erar’
Vin mi ne savos per tia malfrua bonfar’
Kaj kie klaunar’
Char estu klaunar’
Nu, eble post jar’